فصلنامه تحقیقات اقتصادی

فصلنامه تحقیقات اقتصادی

مجله تحقیقات اقتصادی دانشگاه تهران قدیمی ‎ترین نشریه علمی در رشته اقتصاد در سطح دانشگاهی در کشور ایران است، که در سال ۱۳۴۰ با همت دکتر موسی عمید و با تلاش اقتصاد دانانی هم ‎چون دکتر پیرنیا، دکتر آموزگار، دکتر منوچهر زندی حقیق و دیگران با انتشار شماره ۱ و ۲ در یک مجلد آغاز به کار کرد. از همان آغاز نشریه مذکور به‎صورت فصلنامه بوده و عمدتا دو شماره در یک مجلد انتشار پیدا می‎کرد و مطالب عمدتا شامل مقالات، نتایج تحقیقات گروه‎های تحقیقاتی دانشکده و رویدادهای اقتصادی بود. تعداد مقالات در هر مجله متفاوت بوده و حتی به ۱۵ مقاله نیز می‎رسیده است. به‎تدریج اقبال به مجله در محافل دانشگاهی و علمی بیشتر شد، و در برخی شماره های مجله شاهد انتشار مقاله توسط اقتصاددانان معتبر خارجی نیز هستیم. تا سال ۱۳۵۶ کل شماره‎ های چاپ شده ۳۸ شماره بود. از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۶ انتشار مجله به دلیل انقلاب فرهنگی و مسایل ناشی از آن متوقف گردید.

در سال ۱۳۶۶ به همت دکتر منصور خلیلی عراقی اولین شماره بعد از انقلاب (شماره ۳۹) در پاییز سال ۱۳۶۶ انتشار و مجله برای اولین بار بعد از انقلاب کار خود را آغاز کرد. تا سال ۱۳۷۰ سالی یک شماره با هفت مقاله و در پاییز منتشر می‎گردید. از سال ۱۳۷۰ مجله به‎ صورت سالی دوبار (دو شماره در یک مجله و در هر مجله ۴ مقاله) منتشر شد با گذشت زمان بر تعداد مقالات افزوده شده مجله تحقیقات اقتصادی برای اولین بار در طول تاریخ انتشار، از ۱۳۸۳ به‎صورت فصلی یعنی سالی ۴ شماره مجزا منتشر می‎شود. از طرف دیگر به تعداد مقالات در هر شماره نیز افزوده شده و اکنون تعداد مقالات در هر شماره به ۱۰ مقاله ارتقاء یافته است. هم اکنون نیز شاهد افزایش مقالات ارسالی به دفتر مجله هستیم که عمدتا از طرف اقتصاددانان معروف داخلی است و کیفیت مقالات چاپ شده نیز به ‎واسطه مکانیزم داوری و هیئت تحریریه در سطح بالایی می‎باشد.

سیاست هیات تحریریه مجله تحقیقات اقتصادی بر داوری مقاله‎های تالیفی، تحقیقی و یا مروری توسط دو تن از داورانی است که به‌ وسیله هیات تحریریه مشخص می‎شوند. در صورت تعارض نظرات داوران، مقاله توسط داور سوم ارزیابی می شود. پذیرش نهایی مقاله منوط به‌ موافقت قطعی هیات تحریریه است.

همچنین کپی‌رایت مقالات بدون هیچ‌گونه محدودیتی متعلق به نویسنده خواهد بود. نویسنده قادر خواهد بود این مقاله را در کلاس و یا هر نشستی با رعایت قوانین ارجاع‌دهی ارائه دهد. همچنین نویسنده می‌تواند این فایل این مقاله را با ذکر منبع بر روی صفحات مجازی خود قرار دهد.